ขณะเดียวกัน หลิวเหยี่ยน บุตรหลางหยาอ๋อง (อีกเมืองหนึ่ง) อดีตคู่หมั้นเสี่ยวเฉียว ยกกองทัพมาวางแผนจะระเบิดคลองถล่มเมือง และชิงตัวเสี่ยวเฉียวกลับ แต่เสี่ยวเฉียวแอบไปทำลายกำมะถันตัวจุดระเบิดคลองจนเสียหาย ป้องกันคลองและชาวเมืองไว้ได้ พร้อมยกตราประทับเมืองผานอี้ ใช้เป็นสินเดิมยกให้เว่ยเซ่า เพื่อป้องกันไม่ให้เขาตีเยียนโจว
แนว : พีเรียด การเมือง ความรัก ความแค้น การวางแผน
ไยเขาต้องโมโหเป็นฟืนเป็นไฟ และหาเรื่องกลั่นแกล้งนางไม่ให้เป็นสุขด้วย!
จำไม่ได้แล้วว่าซื้อมาตั้งแต่ตอนไหน เรื่องนี้อยู่บนชั้นหนังสือนานมาก
เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว
ได้แต่นึกถึงเรื่องเก่าๆ ที่ปลาบปลื้ม คิดถึงท่านโหวกะหมานหมานนี่แหละ ขอมาดามใจอันเหี่ยวแห้งช่วงนี้หน่อยเถอะ
ผ่านไหม? จ้าวลู่ซือ รันวงการสาวผมสั้นอีกครั้ง เปลี่ยนลุคใหม่หั่นผมสั้นกว่าเดิม
‘อนุดิษฐ์’ ผงาด ถูกวางตัวนั่ง ปธ.ยุทธศาสตร์ ‘พรรคกล้าธรรม’
ผู้กำกับ : เติ้งเคอ (ผลงาน ปฐพีไร้พ่าย, ผู้พิทักษ์รัตติกาลแห่งต้าเฟิ่ง) / เกาฉงไข่ (ผลงาน คำสาปนิทราอลวน)
สวี่ฮูหยิน รับบทสำคัญเดินเรื่องตลอด
แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น
ความสัมพันธ์ของพระเอก นางเอกยังไม่ชัดเจน นางเอกถือคติน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง ทำตามหน้าที่ รู้ว่าเกลียดตระกูลตัวเองอยู่ก็ไม่ไปเสนอหน้ามาก ทำตามหน้าที่เท่านั้น ส่วนพระเอก ตอนแรกคิดว่าแต่งมาเฉยๆจะไม่สนใจ แต่ความคิดเริ่มเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เริ่มจากท่านย่าชอบ เห็นความเก่งของนางเอก ความคิดที่ฉลาดหลักแหลม และความงามที่ทุกคนชื่นชม จากที่ไม่สนใจก็เริ่มมอง เริ่มสนใจ เริ่มหึง เริ่มขัดใจที่ไม่ทำหน้าที่สารพัดล่ะ
สร้างจาก : ดัดแปลงจากนิยายของเผิงไหล่เค่อ (ผลงานอื่นเช่น more info ไข่มุกงามเหนือราชัน, ข้าผู้นี้วาสนาดีเกินใคร, แสนชังนิรันดร์รัก, ข้ามเวลามาเป็นแพทย์ทหารหญิง, ธาราวสันต์ บุษบันจันทรา ฯลฯ)
แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา